Lekcje na temat edukacji: Wspieranie współpracy

Pandemia zmieniła świat na niezliczone sposoby. Dla sektora edukacji otworzyło to drzwi do cyfrowej transformacji, którą branża jako całość odkładała przez lata.

Od stycznia do marca 2022 r. firma IBRS przeprowadziła serię wywiadów na potrzeby studium przypadku z instytucjami nauczania podstawowego, średniego i wyższego z regionu Australii i Nowej Zelandii (ANZ) oraz Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), aby uzyskać głębsze zrozumienie wpływu pandemii na edukację jako całość. W raporcie poruszono wiele kwestii i pomysłów, ale kluczowym tematem była usprawniona współpraca.

Wydaje się, że chociaż pandemia zmusiła nas do przyjęcia krótkoterminowych, doraźnych rozwiązań w zakresie prowadzenia lekcji, zmieniła również cały krajobraz edukacyjny na głębszym poziomie. Przyspieszyła przyjęcie technologii, która zmieniła sposób, w jaki nauczyciele, rodzice i uczniowie podchodzą do procesu uczenia się.

Znaczenie relacji między domem a szkołą jest dobrze znane. W okresie lockdownu rola rodziców w edukacji stała się jednym z najważniejszych czynników dla edukacji od zerówki do szkoły średniej. Rodzice zostali zmuszeni do przyjęcia roli nieodpłatnych asystentów nauczycieli, często próbując jednocześnie wykonywać swoją własną pracę.

Niektóre szkoły wykorzystały ten czas jako okazję do edukowania rodziców poprzez programy wsparcia online, promowanie dobrych praktyk edukacyjnych i rozmowy wideo w celu uzyskania odpowiedzi na pytania. Ogólnie rzecz biorąc, szkoły te wykorzystywały istniejące inwestycje w LMS i platformy współpracy do angażowania rodziców. Wyzwaniem nie była technologia czy kanały komunikacji, ale opracowanie treści i programów, które zaspokoiłyby potrzeby zestresowanych i mających mało czasu rodziców.

Wynikiem tej wymuszonej łączności między domem a szkołą był znaczny wzrost zaangażowania rodziców i nauczycieli. Wygląda na to, że to zaangażowanie przetrwa po zakończeniu lockdownów, choć z czasem może ulec zmianie. Wniosek z tego jest taki, że szkoły mają możliwość ustanowienia nowych oczekiwań i standardów dotyczących roli, jaką rodzice odgrywają w edukacji swoich dzieci.

Jedną z niewielu korzyści płynących z wydarzeń w latach 2020-21 była szybka adopcja platform współpracy przez nauczycieli, nie tylko w celu zdalnej współpracy z uczniami, ale w coraz większym stopniu w celu współpracy z innymi nauczycielami w celu dzielenia się najlepszymi praktykami i tworzenia treści edukacyjnych. Oznacza to znaczącą zmianę w kolegialności edukacji. Korzystanie przez nauczycieli z rozwiązań do zarządzania nauczaniem znacznie się rozwinęło. Wiele analogowych treści edukacyjnych zostało szybko zdigitalizowanych w rozwiązaniach do zarządzania nauczaniem, ale także udostępnionych i sprawdzonych między współpracownikami.

Proces wzajemnej oceny, choć ogólnie nieformalny w wielu instytucjach, prawdopodobnie zostanie włączony do przyszłych działań. Poprzez umożliwianie ciągłego dzielenia się pomysłami i zachęcanie do dyskusji na temat lepszych praktyk współpraca wzmacnia przestrzeganie ram nauczania i pedagogiki, jednocześnie oszczędzając zasoby nauczycieli.

Ta ewolucja w rozwoju treści zaowocuje wysoce wyspecjalizowanymi, zwięzłymi treściami edukacyjnymi, które mogą być ponownie wykorzystywane w wielu programach nauczania i często aktualizowane. Podział treści edukacyjnych na mniejsze, pojedynczo skoncentrowane elementy jest bardzo atrakcyjny dla uczniów szkół średnich i wyższych, ponieważ pozwala im wybrać treści, które najlepiej do nich przemawiają w danym momencie ich własnej podróży edukacyjnej. Krótko mówiąc, pozwala to na prawdziwą naukę kierowaną przez ucznia.

Lockdowny pokazały, że zarówno uczniowie, jak i nauczyciele mogą być skuteczni, gdy są zaangażowani zdalnie. Chociaż najwięcej uwagi poświęcono nauczaniu zdalnemu, niektóre instytucje zdają sobie sprawę, że zdalne nauczanie może otworzyć nowe możliwości rozszerzenia oferty edukacyjnej, poprawy jakości nauczycieli poprzez specjalizację, a nawet po prostu przyciągnięcia nauczycieli do zdalnego nauczania.

Dzięki potędze technologii nauczyciel posiadający niszową lub specjalistyczną wiedzę może łączyć się z uczniami z dowolnego miejsca na świecie, niezależnie od tego, czy sami uczniowie są w sali lekcyjnej, czy uczą się zdalnie.

Nauczanie zdalne eliminuje również wiele wyzwań logistycznych i może w przyszłości zmniejszyć różnice w edukacji ze względu na położenie geograficzne.

Chociaż technologia cyfrowa była w dużej mierze dostępna przed pandemią, szybki wzrost jej wykorzystania wśród instytucji edukacyjnych otworzył drzwi do szerokiej współpracy. Dobrze wykorzystana, krajowa lub nawet globalna współpraca może obniżyć koszty, zaoszczędzić czas, poprawić wyniki i zmniejszyć nierówności edukacyjne. Tak więc, niezależnie od tego, czy są to rodzice, nauczyciele, uczniowie, administratorzy, projektanci programów nauczania czy decydenci, wszyscy interesariusze mają teraz możliwość i odpowiedzialność skorzystania z możliwości, jakie daje trwająca rewolucja cyfrowa.

Badanie IBRS, choć sponsorowane przez Zoom, zostało przeprowadzone niezależnie i nie koncentruje się na rozwiązaniach Zoom. Aby przeczytać pełny raport IBRS, kliknij tutaj.