Lessen van onderwijsdeskundigen: samenwerking bevorderen

De pandemie heeft de wereld op allerlei manieren veranderd. Voor de onderwijssector heeft ze de deur geopend naar een digitale transformatie die de sector als geheel al jaren uitstelde.

Van januari tot maart 2022 heeft IBRS een reeks interviews voor casestudy's uitgevoerd met primaire, secundaire en tertiaire instellingen uit de ANZ- en ASEAN-regio om meer inzicht te krijgen in het effect van de pandemie op het onderwijs als geheel. Hoewel er in het resulterende rapport veel problemen en ideeën naar voren kwamen, vormde meer samenwerking een belangrijk thema.

De pandemie heeft ons gedwongen om kortetermijn- en noodoplossingen voor lesgeven te zoeken, maar lijkt ook het hele onderwijslandschap te hebben veranderd op een dieper niveau. Ze heeft de acceptatie van technologie versneld, en dat heeft gevolgen gehad voor de manier waarop lesgevers, ouders en studenten het leerproces benaderen.

Het belang van de relatie tussen thuis en school is bekend. Tijdens lockdowns werd de rol die ouders kunnen spelen één van de belangrijkste factoren voor kleuteronderwijs. Ouders kregen de rol van onbetaalde onderwijsassistenten toebedeeld en moesten daarnaast vaak ook nog hun betaalde banen uitvoeren.

Sommige scholen hebben deze tijd gebruikt als een kans om ouders kennis bij te brengen via online ondersteuningsprogramma's, om zo degelijke onderwijspraktijken te bevorderen en vragen te beantwoorden tijdens videogesprekken. Over het algemeen maakten deze scholen gebruik van bestaande investeringen in hun LMS en samenwerkingsplatforms om met ouders in contact te komen. De uitdaging was niet zozeer de technologie of communicatiekanalen, maar het ontwikkelen van inhoud en programma's die voldeden aan de behoeften van gestreste ouders met een gebrek aan tijd.

Deze gedwongen connectie tussen thuis en school heeft geleid tot een aanzienlijk grotere wisselwerking tussen ouders en leraren. Deze wisselwerking lijkt stand te houden na de lockdowns, hoewel dit in de loop van de tijd kan veranderen. Dit toont aan dat scholen een kans hebben om nieuwe verwachtingen en normen te stellen voor de rol die ouders spelen in het onderwijs van hun kinderen.

Een van de weinige voordelen van de gebeurtenissen van 2020-21 was de snelle update van samenwerkingsplatforms door leraren, niet alleen om op afstand met studenten in contact te komen, maar in toenemende mate om met collega's in contact te komen voor het delen van betere praktijken en het creëren van leerinhoud. Dit vormt een belangrijke verschuiving in de collegialiteit van het onderwijs. Het gebruik van leermanagementoplossingen door leraren is een stuk intensiever geworden. Veel analoge leerinhoud werd in hoog tempo gedigitaliseerd tot leermanagementoplossingen, maar ook gedeeld en beoordeeld onder collega's.

Het proces van collegiale toetsing is over het algemeen informeel in veel instellingen, maar zal waarschijnlijk worden ingebed in toekomstige operaties. Door het constant delen van ideeën mogelijk te maken en discussies over betere praktijken op gang te brengen, versterkt samenwerking de naleving van leerkaders en pedagogie, terwijl het ook middelen bespaart voor leraren.

Deze evolutie in de ontwikkeling van inhoud zal resulteren in zeer gedetailleerde, hapklare, educatieve inhoud die in meerdere curricula kan worden hergebruikt en regelmatig kan worden geüpgraded. Het opsplitsen van leerinhoud in kleinere, gerichte items is zeer aantrekkelijk voor studenten van het secundaire en tertiaire onderwijs, omdat het hen in staat stelt de inhoud te kiezen die op dat moment in hun leertraject het best bij hen past. Kortom, het maakt echt studentgericht leren mogelijk.

De lockdowns hebben aangetoond dat zowel studenten als leraren effectief kunnen zijn wanneer ze op afstand werken. Hoewel de meeste aandacht is uitgegaan naar leren op afstand, zien sommige instellingen nu dat onderwijs op afstand nieuwe wegen kan openen om hun onderwijsaanbod uit te breiden, de kwaliteit van leraren kan verbeteren door specialisatie, of zelfs gewoon leraren voor onderwijs op afstand kan aantrekken.

Door de kracht van technologie kan een leraar met gespecialiseerde of nichekennis in contact komen met studenten van overal ter wereld, ongeacht of de studenten nu zelf in een klaslokaal zitten of op afstand leren.

Lesgeven op afstand neemt ook veel logistieke uitdagingen weg en heeft het potentieel om de geografische beperkingen voor onderwijs te verkleinen in de toekomst.

Hoewel digitale technologie vóór de pandemie in ruime mate beschikbaar was, heeft de snelle toename van het gebruik ervan bij onderwijsinstellingen de deur geopend voor uitgebreide samenwerking. Als nationale of zelfs wereldwijde samenwerking goed wordt benut, kan dit kosten verlagen, tijd besparen, resultaten verbeteren en ongelijkheid op het gebied van onderwijs verminderen. Dus of het nu gaat om ouders, leraren, studenten, bestuurders, ontwerpers van curricula of beleidsmakers, alle belanghebbenden hebben nu de mogelijkheid en - verantwoordelijkheid - om de kansen te omarmen die deze digitale revolutie biedt.

Het onderzoek van IBRS, hoewel gesponsord door Zoom, werd onafhankelijk uitgevoerd en richt zich niet op de oplossingen van Zoom. Klik hier om het volledige IBRS-rapport te lezen.